2010 թվականին Ինգրիդ Մարին և Բենջամինը սկսեցին փոխակերպվող ճանապարհորդություն՝ ոգեշնչված Շվեդիայի բնության տուն այցելությունից: Այս տունը, որը գտնվում է ջերմոցում, ներկայացնում է էկոլոգիապես մաքուր ապրելակերպ՝ ամբողջական կենսաբանական ցիկլով, որը ջուրը նորից օգտագործում է ուտելի բույսեր աճեցնելու համար: 14 տարի առաջ նրանք ստեղծեցին իրենց սեփական օազիսը Սանդհորնոյայում՝ օգտագործելով գմբեթավոր ջերմոցի ուժը՝ արկտիկական կոշտ կլիմայի դեմ պայքարելու համար: Թեև նրանց ջանքերը կայուն կյանքի եզակի վկայություն են, դրանք նաև հետաքրքրություն են առաջացնում գյուղատնտեսության ապագայի նկատմամբ:
7.5 մետր բարձրությամբ գմբեթի ներսում կյանքը եռում է, չնայած դրսում երկար ձմռանը: Այստեղ նրանք մեկուսացված են տարերքներից՝ շրջապատված փարթամ կանաչ արգելոցով։ Նրանց տունն առանձնանում է ոչ միայն որպես ճարտարապետական հրաշք, այլ նաև որպես ինքնապահպանվող էկոհամակարգ, ինչը հազվադեպ է նույնիսկ Նորվեգիայի ջերմոցային բնակիչների շրջանում:
Քանի որ մենք ականատես ենք լինում Hjertefölger ընտանիքի պիոներական ոգուն, նրանց պատմությունը ընդգծում է գյուղատնտեսության մեջ կայունության և նորարարության ավելի լայն մոտեցումը: Այն մեզ խրախուսում է վերանայել գյուղատնտեսության պայմանական սահմանները և պատկերացնել ապագա, որտեղ բնության հետ ներդաշնակ ապրելը պարզապես երազանք չէ, այլ շոշափելի իրականություն:
Ինգրիդ Մարիի և Բենջամին Հերտեֆոլգերի ճանապարհորդությունը ներկայացնում է կայունության և գյուղատնտեսության սերտաճումը, որը հնարավորություն է տալիս հայացք գցել ապագայի վրա, որտեղ գյուղատնտեսությունն ու էկոլոգիապես գիտակցված կյանքը ներդաշնակորեն գոյակցում են: Նրանց նորարարական մոտեցումը մեզ մարտահրավեր է նետում վերաիմաստավորելու, թե ինչ է հնարավոր գյուղատնտեսական լանդշաֆտում, ոգեշնչելով անցում դեպի ավելի կանաչ, ավելի կայուն պրակտիկա: