Թոմաս Լիլյան իր լոլիկի մշակության համար ներդրել է 7.5 միլիոն SEK նոր ջերմոցային լուսավորության համար: Սակայն էլեկտրաէներգիայի ռեկորդային բարձր գները ստիպում են նրան հրաժարվել դրանից: 30 տոննա լոլիկ վատնում է ու հիմա նա հրաժարվում է ամբողջ տարին աճեցնելու երազանքից։ «Դա այն հաշիվն է, որը մենք պետք է վճարենք երկարաժամկետ վատ էներգետիկ քաղաքականության համար», - ասում է նա TN-ին:
– Բերքի կեսը հիմա չորացել է։ Ձմեռային գյուղատնտեսությունն այս ընկերության համար փակ գլուխ է, քանի որ առաջիկա տասը տարիների ընթացքում ես ոչ մի բարելավում չեմ տեսնում: Դա այն հաշիվն է, որը մենք պետք է վճարենք Շվեդիայում երկարաժամկետ վատ էներգետիկ քաղաքականության համար, ասում է Թոմաս Լիլյան՝ Բլեկինգեում գտնվող Elleholm's լոլիկի ֆերմայի գործադիր տնօրենը:
Անցյալ տարվա գարնանը նա 1,600 հատուկ լույս է տեղադրել իր ջերմոցներում, որպեսզի կարողանա ամբողջ տարին լոլիկ աճեցնել։ Գաղափարն այն էր, որ ավելացվի ընկերության շրջանառությունը՝ միևնույն ժամանակ գոհացնելով սպառողների աճող թվին, ովքեր ցանկանում են ամբողջ տարին ուտել շվեդական սնունդ:
– Մեզ համար՝ որպես ջերմոցային ընկերություն, առավելություն է նաև այն, որ կարող ենք ավելի շատ մարդկանց առաջարկել ամբողջ տարվա աշխատանք: Երբ մենք կարող ենք աշխատատեղեր առաջարկել միայն տարին 8-10 ամիս, երբեմն դժվար է աշխատուժ ստանալ այն ժամանակ:
«Այս լուսավորության համար ես 7.5 մլն եմ ներդրել, ուստի դա մեծ ներդրում է։ Բայց հետո պարզվեց, որ խայտառակություն է»
Թոմաս Լիլյան ներդրումը դիտել է նաև որպես Շվեդիայի սննդի նոր ռազմավարության մի մաս, որի նպատակն է բարձրացնել սննդի մեջ ինքնաբավության աստիճանը: Արտադրության ավելացումը կստեղծեր ավելի շատ աշխատատեղեր և ավելի մեծ հարկային եկամուտներ, բայց փոխարենը այն գնում է սխալ ուղղությամբ:
– Ես 7.5 մլն եմ ներդրել այս լուսավորության համար, ուստի դա մեծ ներդրում է։ Բայց հետո դա խայտառակություն դարձավ: 2021 թվականը լավ տարի չի լինի. դա կլինի խայտառակ արդյունք. Չորրորդ քառորդը աղետ էր. Ամենևին այնպես չստացվեց, ինչպես պատկերացնում էի։
Աշխատակիցները ստիպված են եղել հեռանալ
Դեկտեմբերին նրա էլեկտրաէներգիայի գինը կազմում էր մոտ երկու կրոն մեկ կՎտժ-ի համար, մինչդեռ մեկ տարի առաջ այն կազմում էր 35-40 օր: Նա ակնկալում էր, որ դեկտեմբերին էլեկտրաէներգիայի հաշիվը կկազմի 100,000 կրոն, բայց փոխարենը այն հասավ կես միլիոն կրոնի:
– 15 տարիների ընթացքում, ինչ ես ղեկավարում եմ այս ընկերությունը, մեր էլեկտրաէներգիայի գինը եղել է 35-40 օրե մեկ կՎտ/ժ-ի համար: Երբ այն հասավ ավելի քան երեք կրոնի, ես անջատեցի լուսավորված մշակության կեսը, ինչը հանգեցրեց նրան, որ բույսերը ծեծեցին և մահացան:
«Այդ 15 տարիների ընթացքում, ինչ ես ղեկավարում եմ այս ընկերությունը, մեր էլեկտրաէներգիայի գինը կՎտ/ժ-ի համար 35-40 օրե է եղել: Երբ այն հասավ ավելի քան երեք կրոնի, ես անջատեցի լուսավորված մշակության կեսը, ինչը հանգեցրեց նրան, որ բույսերը ծեծեցին և մահացան»։ Այդպես է ասում լոլիկ աճեցնող Թոմաս Լիլյան։
Elleholm-ի լոլիկի ֆերմերային տնտեսության համար սա նշանակում է վերադարձ նախորդ մշակման ցիկլին, որը սկսվում է հունվարին տնկելուց և ավարտվում նոյեմբերին, բայց դա նաև նշանակում է, որ յոթ աշխատակիցներից երեքը պետք է լքեն ընկերությունը:
– Կարճաժամկետ հեռանկարում սա իսկական հարված է, բայց երկարաժամկետ հեռանկարում դա շատ բան չի նշանակում։ Մենք կարող ենք աճել առանց լուսավորության, ինչպես նախկինում, բայց ներդրումը կլինի ուսապարկ, որը մենք դեռ երկար կտանք մեզ հետ: Մենք երբեք չենք ստանում դրա ամբողջական ազդեցությունը, և այն թթու է զգում:
Ցածր վստահություն էներգետիկ քաղաքականության նկատմամբ
Svenskt Näringsliv-ի հունվարին կայացած բիզնես վահանակը, որտեղ պատասխանել են 1,428 ընկերություններ, ցույց է տալիս, որ էներգետիկ քաղաքականության նկատմամբ վստահությունը վերջին շրջանում նվազել է:
Հարցին, թե որքան վստահ են բիզնեսի սեփականատերերը, որ ներկայիս էներգետիկ քաղաքականությունը կարող է բավարարել էլեկտրաէներգիայի ապագա պահանջարկը, նոյեմբերի 33 տոկոսը պատասխանել է «ընդհանրապես անվստահություն»: Հունվարին այդ ցուցանիշն աճել էր մինչև 41 տոկոս։ Ընդհանուր առմամբ, այժմ տասից ութն է, ովքեր «բավականին քիչ» կամ «ոչ» վստահություն ունեն:
Թոմաս Լիլյան այն ձեռնարկատերերից է, ով մութ հայացք ունի երկրի ապագա էլեկտրամատակարարման մասին: Ի թիվս այլ բաների, նա քննադատում է քաղաքական գործիչներին, ովքեր ասում են, որ հողմային էներգիան է, որը կլուծի էլեկտրաէներգիայի պակասը։
– Ժամանակակից բարձր տեխնոլոգիաների հասարակությունը մշտապես էլեկտրաէներգիա է պահանջում, ոչ միայն այն ժամանակ, երբ քամոտ է: Եթե մենք չունենանք բավարար էլեկտրաէներգիա, մենք ստիպված կլինենք ավելի ու ավելի շատ ներգրավվել մասնակի հոսանքազրկման մեջ, ինչպես օրինակ Տեխասում և Կալիֆորնիայում, ի թիվս այլոց:
«Արդյո՞ք բոլորը պետք է տեղափոխվեն Նորլենդ միայն այն պատճառով, որ այնտեղ էլեկտրաէներգիան ավելի էժան է»:
Այն, ինչ նա կցանկանար տեսնել, այն է, որ կառավարությունը վերացնի էլեկտրաէներգիայի գոտիները, վերանայի էլեկտրաէներգիայի հարկը կարճաժամկետ հեռանկարում և սկսի պլանավորել էլեկտրաէներգիայի կանխատեսելի արտադրությունը Շվեդիայի հարավում:
– Հենց հիմա մենք կառուցում ենք երկրում տարբեր մրցակցային պայմաններում։ Արդյո՞ք բոլորը պետք է տեղափոխվեն Նորլենդ միայն այն պատճառով, որ այնտեղ էլեկտրաէներգիան ավելի էժան է: Եթե ես այսօր լինեի տեղական քաղաքական գործիչ հարավային Շվեդիայում, ես կսարսափեի, քանի որ ներդրումներն ու հիմնարկները կհետաձգվեն, երբ էլեկտրականություն չլինի:
Աղբյուր. https://www.tn.se